Hoe ik door mama te worden een betere versie van mezelf werd

Vóór ze mama werd, dacht Marine aka @marinedallons dat ze heel goed wist wie ze was en wat ze wilde. Het moederschap veranderde haar echter helemaal. Elke dag wordt ze nu gedwongen om de zekerheden die ze had in vraag te stellen en zich verder te ontwikkelen. In dit artikel deelt ze de lessen die ze heeft geleerd en hoe haar avontuur als mama van haar een betere versie van zichzelf heeft gemaakt.

Voor ik moeder werd, was ik ervan overtuigd dat ik precies wist wie ik was en wat ik wilde. Ik kende mijn sterke en zwakke punten en dacht dat ze – als bepalende kenmerken van mijn identiteit – in mezelf verankerd zaten. Het moederschap heeft me doen inzien dat mijn identiteit diepgaand kan veranderen, zowel in de kleine dingen die ik dagelijks doe, als in hoe ik nu kijk naar mezelf, mijn relaties en het leven in het algemeen. 

Mama worden heeft me een aantal waardevolle lessen geleerd. Ik ben er vandaag zéker van dat het moederschap me elke dag beter maakt. Daarom deel ik graag een stukje van mijn verhaal. Omdat het belangrijk is om onze mooiste én moeilijkste ervaringen als ouder te delen. Je leest het allemaal in dit artikel, in samenwerking met SPA^®.

Als ik het moederschap in één woord zou moeten samenvatten, zou ik het woord geduld gebruiken. Voor ik zwanger werd, liet ik me gemakkelijk meeslepen door kleine zorgen. De kleinste onvoorziene gebeurtenis kon me van streek maken. #controlfreak 🙄 Vandaag wegen details die me vroeger zenuwachtig maakten niet meer zo zwaar. Mama zijn heeft me geleerd om te relativeren en me te richten op wat echt belangrijk is.

Het is waar: ik heb een ideaal in mijn hoofd van hoe ik zou willen dat mijn dochter opgroeit. Maar hoe meer de tijd voorbij gaat, hoe meer ik leer om mijn ideaal voor ogen te houden zonder mezelf (én haar) onder druk te zetten. Het belangrijkste is om trouw te blijven aan mijn waarden en vooral om zoveel mogelijk mooie momenten met haar te maken. Dus nee, het maakt niet uit als ze 's middags eens taart eet in plaats van fruit. En het maakt niet uit als ze er dan zoveel van eet dat ze 's avonds geen honger meer heeft. Want, de volgende dag pakken we onze goede gewoontes gewoon weer op. Je merkt het: ik ben heel voorzichtig als het gaat over de inname van suiker. Maar dat is maar één voorbeeld. Ik probeer een evenwicht te vinden tussen hoe ik de dingen zou willen en de realiteit. Zo blijft mijn dagelijkse leven aangenaam en rustig. 

Maar eerlijk gezegd: dat is niet meteen gebeurd. De eerste maanden na de geboorte van mijn dochter streste ik bijna constant over haar. Ik was heel bang dat haar iets zou overkomen. Ik wou constant controle. Elk hoestje, elk koortsmoment maakte me doodsbang. Ik beeldde me altijd het ergste in. Het duurde zelfs tot een paar weken na haar geboorte voor ik haar door iemand anders dan mijn man of mijzelf liet vasthouden. Maar samen met haar groeide ik ook op en leerde om los te laten, om niet alles onder controle te houden en om te vertrouwen op het leven, en vooral op haar.

De komst van Charlie veranderde ook mijn kijk op menselijke relaties. Ik realiseerde me al snel dat – als ik mezelf en mijn gezin wilde beschermen – het essentieel was om ons te omringen met positieve, zorgzame mensen. Zij zijn een essentiële steun als je de uitdagingen van het moederschap aangaat.

Omgekeerd heb ik geleerd om grenzen te stellen aan mensen die – bewust of onbewust – stress veroorzaken of nutteloze oordelen hebben. Nee zeggen tegen de mensen van wie ik hou is nooit gemakkelijk voor me geweest, maar het moederschap heeft me de kracht gegeven om voor mezelf op te komen. Vandaag weet ik dat een goede mama zijn ook betekent dat ik mijn waarden, mijn behoeften en die van mijn dochter respecteer.

Charlie's gezondheid was een echte trigger om mijn kijk op gezondheidszorg te herzien. Al snel (en vooral na een eerste winter vol microben en medicatie 🦠💊), wilde ik een meer natuurlijke aanpak om dagelijks voor haar te zorgen. Ik raadpleegde een natuurgeneeskundige en dat opende een deur naar een wereld waar ik weinig van wist, maar die me al snel interesseerde.

Beetje bij beetje is die nieuwsgierigheid veranderd in een echte manier van leven. Ik let nu veel meer op de producten die ik gebruik en het voedsel dat we eten. Ik heb me gerealiseerd dat een goede gezondheid meer afhangt van preventieve gewoonten dan van curatieve zorg. Ik heb geleerd over micro-organismen en hoe je je immuniteit en welzijn kan stimuleren door die te verwennen. Nóg een pijler van een gezond lichaam: kwalitatief mineraalwater drinken, zoals het water van SPA^®.

Geen enkele ervaring had me voorbereid op de intensiteit van de liefde die ik voelde toen ik mijn dochter voor het eerst ontmoette. Ik weet dat dat misschien een beetje klef en sentimenteel klinkt, maar het is oprecht. De unieke band met mijn dochter heeft me geleerd om mezelf onvoorwaardelijk én volledig te geven. 

Mama zijn heeft me doen inzien dat deze soort liefde verder gaat dan woorden. Dat zie je in de keuzes die ik voor haar maak, in de grenzen die ik leer stellen, en in mijn bereidheid om er altijd voor haar te zijn, zelfs op moeilijke momenten. Dat geeft me een indrukwekkende kracht om de best mogelijke mama te zijn, terwijl ik tegelijkertijd blijf groeien en evolueren.

Voor ik mama werd, was ik niet erg geïnteresseerd in kinderen. Ik vond ze natuurlijk wel schattig, maar ik was niet iemand die ‘een klik had' met kinderen. Ik wist nooit echt hoe ik met ze om moest gaan.

Met Charlie werd alles anders. Ik wilde begrijpen wat ze nodig had, wat haar zou helpen om te groeien, te leren en te bloeien. Dat leidde ertoe dat ik me verdiepte in zorgzaam opvoeden, in lezen over de ontwikkeling van de hersenen en de over belangrijkste fases in de vroege kinderjaren. En vandaag ben ik echt gepassioneerd door dit vakgebied. Het fascineert me om te zien hoe mijn dochter de wereld ontdekt en ik verwonder me over haar vooruitgang, hoe klein die soms ook is. Deze passie is door haar ontstaan en heeft mijn leven echt verrijkt. Ik vind kinderen nu fascinerend en geweldig (meestal toch 😂).

Natuurlijk heb ik het moederschap hier positief benaderd, maar ik ontken de uitdagingen niet die het met zich meebrengt. Zoals de meeste mama’s zijn er ook moeilijke momenten, met veel vragen. Soms zijn de nachten kort, zijn er pieken van intense emoties, heb je geen tijd voor jezelf en meteen spijt als je je een beetje hebt laten meeslepen, is er de vraag of je nu wél of niet een tweede kind wilt ... Ouder zijn is en blijft een uitdaging. Ik denk dat ouder zijn hand in hand blijft gaan met de levenslessen waarover ik het hier heb. Het is door moeilijkheden aan te pakken dat we vooruitgang boeken. Ik wil graag afsluiten door te zeggen dat het moederschap me niet perfect heeft gemaakt, maar het heeft me wél in staat gesteld om me dagelijks te ontwikkelen. Ik ben geduldiger, zelfzekerder en vooral meer in contact met dingen die écht belangrijk zijn. Moeder zijn is een dagelijkse leerschool, maar het is ook de mooiste levensles die ik ooit heb gekregen.